Θρύλοι και δοξασίες

Θρύλοι και δοξασίες

Στην περιοχή Άμπουλας, τόπο με πολλά νερά, στην περίοδο της τουρκοκρατίας υπήρχε ένα μεγάλο κεφαλόβρυσο. Εκεί πνίγηκε ένα τουρκόπουλο. Ένας Τούρκος αξιωματούχος της περιοχής διέταξε να κλείσουν το κεφαλόβρυσο. Για να το καταφέρουν χρησιμοποίησαν ένα μεγάλο λέβητα και μαλλί προβάτου. Ο λέβητας είχε 42 χερούλια. Το νερό τότε άρχισε να αναβλύζει από πολλά σημεία σχηματίζοντας αμπούλες. Από τότε η περιοχή ονομάστηκε Άμπουλας.

Σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα μέρη όπου οι κάτοικοι πίστευαν ότι βγαίνουν νεράιδες και ξωτικά.

Στο Λαμπέτι έλεγαν ότι ?κρατάει? στην ελιά του Τζόρλα, μια υπεραιωνόβια ελιά που βρισκόταν κοντά στο σημερινό ελαιοτριβείο και απέφευγαν όλοι να περάσουν από κει μόνοι τους, ιδίως τις νυχτερινές ώρες.

Για το γεφύρι της Βόλας έλεγαν κάποιοι ότι όταν περνάνε από αυτό νιώθουν να τους ακολουθούν δαίμονες ή νεραϊδικά.

Στην περιοχή της Τράσας, κοντά στην πηγή Τούρκα, πριν 80-90 χρόνια, ένας αγρότης περνώντας από εκεί με το άλογό του, ένιωσε πολύ άβολα όταν το άλογό του χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος σηκώθηκε στα δυο του πόδια και δεν προχωρούσε[1]. Πίστευαν ότι κι εκείνο το σημείο ?κρατάει?.


[1] Το περιστατικό αφηγήθηκε πριν από μερικά χρόνια η 90χρονη τότε Πούλια Πλαστουργού-Μιχέλη για τον πατέρα της.